Лялькі, кніжкі спяць і птушкі, -
Дзень прайшоў.
Зачакаліся падушкі
Малышоў.
Нават казка спаць лажыцца,
Каб уночы нам прысніцца,
Ты ёй пажадай
Баю-бай!
Можна ў казцы пакатацца
На кітах.
Па вясёлцы праімчацца
На катах
І сланятка ўзяць за вушкі
І злавіць пяро жар-птушкі.
Вочкі закрывай,
Баю-бай!
Баю-бай, павінны людзі
Ноччу спаць.
Люлі-люлі, заўтра будзе
Сонца ззяць.
Адпачынку хочуць вочы,
Скажам мы: “Спакойнай ночы!”
Веечкі стуляй,
Баю-бай!..
Словы З. Пятровай Музыка А. Астроўскага.
Пераклад на беларускую мову В. Жуковіча
Зімовая калыханка
Ваўняная хустка ўкрывае плечы,
Гольле ад ялінкі закранае столь.
“Сьпі, маё каханьне, беднае малеча,
Я з табой заўсёды, я заўжды з табой.
Чуеш, за акенцам Дзед Мароз журыцца,
То ў шкло сьмяецца, то ў трубу шуміць?
Не пужайся, любы, заўтра мы прачнемся
І пачуем зноўку, як сьняжок рыпіць.
Ты ляжыш у калысцы, я цябе люляю,
Цацкі ў спакоі, котка на пячы.
Елачка пад стольлю сьвечкамі міргае,
Толькі б сябра-ветрык не буяў уначы.
Ціха, маё сонца, прыйдзе дзень нанова,
Будзе частаваці промнямі цяпла…
А пакуль у групцы ўздыхаюць дровы,
Хай яны нас грэюць, покі йдзе зіма.
Ты мая ўсьмешка, небачка ў зорках,
Роднае дзіцятка, лялька-немаўля..
Што табе там сніцца, дзе ты ходзіш-крочыш?
..Да цябе тулюся, сплю ўжо і я…”
Ваўняная хустка ўкрывае плечы,
Гольле ад ялінкі закранае столь.
“Сьпі, маё каханьне, беднае малеча,
Я з табой заўсёды, я заўжды з табой…”
Лічылка “Шына”
Ехала машына
на бабаруйскай шыне.
Тая шына не стрывала,
гуму ў дзіркі разадрала.
Дзе дамкрат і дзе ключы
Ставіць кола будзеш ты!
ЛIЧЫЛКI АД БАЗЫЛЯ КАТОВIЧА I МУРЗIКА ПЯТРОВIЧА – Сяргей Брандт
Рымцы, грымцы, добры кот,
Выхадзi цяпер упярод.
Рымцы, грымцы, мышы спяць,
Табе цяпер усiх шукаць.
Пячэ зайка зранку
З макам абаранкi.
Адзiн, два — агонь гарыць,
Табе патрэбна выхадзiць.
Раз — сцiзорык, два — цвiчок,
Тры — лабасценькi бычок.
А чатыры — будзе рэч,
Хто не возьме, пойдзе прэч.
Варылi тхаркi юшку
Iз пернiкаў ды сушак.
Даклалi i смятанкi,
З каляровай шклянкі.
A цi можа гэты быць?
Чаго маўчыш? Табе вадзiць.
загадкi:
1. Днём я сплю, ноччу — спяваю,
Усё ў цемры заўважаю.
На мышэй палюю ў полi,
Не сустрэць мяне нiколi.
2. Iдзе ён паважна,
Шыпiць вельмi страшна.
I за пяткi ўсiх шчыпае,
Лапкi, нос чырвоны мае.
3. Есць зялёную траву,
I гаворыць так: „Му-Му“.
Любiць грушу спелую,
Дае вадзiцу белую.
4. Белым пiша словы,
У школе ўсiм знаёмы.
Cябруе з чорнай дошкай,
Знiкае сам па-трошку.
